Ik ging ‘s morgens zwemmen in de Waterhoorn en daarna moest ik naar Amsterdam. Ik wilde graag nog wat foto’s maken van het ijs op de keien bij het IJsselmeer, en ik besloot naar de hondenuitlaatplaats bij het Julianapark in Hoorn te gaan, waar ik zomers altijd zwem. Het was er schitterend. Bevroren paaltjes, bevroren keitjes en natuurlijk bevroren water. Ik liet m’n enthousiasme blijken aan een passerende wandelaar. Zij zei tegen mij, je moet nog iets verder lopen, daar is het nog veel mooier. En inderdaad. Ik wist niet wat ik zag, zoveel kruiend ijs, helemaal geweldig. Het was stervenskoud en ik heb tussentijds ook nog m’n lens gewisseld. M’n vingers vroren er bijna af. Maar wat héb ik genoten zeg, zó mooi als het daar was!
